Laatste week
Door: Sacha
Blijf op de hoogte en volg Sacha
14 April 2015 | Myanmar, Mandalay
Lieve allemaal,
14-04-2015
De eerste dag van het waterfestival waarbij we in Myanmar zijn. Ik ben samen met Amanda en Ohmar (iemand van de Duitse organisatie) naar de gracht geweest. Hier staan alle podiums en is het grote feest eigenlijk. Ohmar heeft geregeld dat we op een podium konden en het was geweldig! We hebben heerlijk gedanst. In Myanmar heb je helemaal geen clubs en ze hebben hier ook eigenlijk nooit vakantie of iets in die trant, dus iedereen gaat nu gewoon los. Het is gewoon 4 dagen full on partyen. Op het podium kon je ook met een spuit de mensen in het publiek natspuiten en er werd ook met schuim gespoten. Iedereen vond het zo leuk dat we er waren. Ik heb ook geen andere witte mensen gezien en we zijn er heel de ochtend geweest. Na een hele tijd op het podium geweest te zijn waar ze gewoon een DJ hadden, zijn we naar een ander podium gelopen met echte optredens. We kenden de liedjes natuurlijk niet, want het was allemaal in het Birmees, maar we hebben geregeld dat we op een hele gezellige auto mee mochten rijden, want net als in Yangon kon je met de auto langs het podium rijden. Hier staat het verkeer alleen veel meer vast, waardoor je eigenlijk een hele tijd in de auto voor het podium staat en van de show kunt genieten.
Na een lunch zijn we met een aantal kinderen van het Golden House naar de gracht geweest. De oudere kinderen mochten zelf gaan, maar de kleintjes mochten alleen onder begeleiding van ons. Het was eigenlijk niet heel speciaal. Voor de kinderen is het erg druk en in de middag zijn er al veel dronken mensen die graag aandacht willen van de witte mensen. Toen ik terug op de school was nog een watergevecht gehad met een aantal jongens van het Golden House en dit vond ik eigenlijk veel leuker dan met ze naar de gracht gaan. Nog met een groepje uit eten geweest, want Elke was natuurlijk jarig en in de avond heel hard aan school gewerkt, want dat moet ook gebeuren.
15-04-2015
Vanochtend zijn we met een groepje weer naar het waterfestival geweest. In de ochtend is het naar mijn idee echt het leukst. Iedereen is nog redelijk nuchter en het is ook nog niet al te druk. Weer heerlijk gedanst en natuurlijk weer drijfnat thuisgekomen. Het is wel heel vermoeiend hoor het waterfestival. Ik snap niet hoe die mensen het 4 dagen volhouden, maar als je maar één keer in het jaar echt los kunt gaan, dan is het misschien anders.
16-04-2015
Vandaag is de laatste dag van het waterfestival. De mensen hebben nog wel langer vakantie, want vanavond is het officieel oud en nieuw, maar het gooien met water is afgelopen. Dit konden we natuurlijk niet zomaar voorbij laten gaan, dus ook vanochtend zijn we naar de gracht toe gegaan. Hier werden we uitgenodigd om met een truck mee te rijden. Deze rijden langs alle podia en je wordt helemaal natgespoten. Dit vonden wij heel leuk, dus hebben we natuurlijk gedaan. Na een tijdje werd het natspuiten alleen een beetje irritant, zeker als ze van die zware brandweerslangen gebruiken en je dus superhard raken. De truck zou doorrijden naar de U-Bein brug, maar wij moesten terug naar de school, want we moesten aan school werken. De man op de truck begreep ons helaas niet helemaal, want hij had bedacht dat wij meegingen en dat hij ons na de U-Bein brug weer zou afzetten bij de school. Voor we doorhadden dat we helemaal verkeerd reden (aangezien we allemaal kleine weggetjes namen, omdat de grote wegen lastig te begaan zijn met het waterfestival) bevonden we ons op een plek waar we geen idee hadden waar we heen moesten. De mensen waren zo aardig om een taxi voor ons te regelen. We moesten helaas wel ongeveer een half uur op de chauffeur wachten, waardoor we nog later thuiswaren. Maar we zijn weer veilig aangekomen op het PDO. Toen hebben we een tijdje aan school gewerkt en kwamen Sharons ouders langs om ons uit te nodigen om mee een ijsje te gaan eten met een aantal kinderen. Dit aanbod slaan we natuurlijk niet af en als je dan terugkomt is het ook wel heel aanlokkelijk om toch even met de kinderen mee te spelen met het water.
Vanwege oud en nieuw zou er om 12 uur vuurwerk zijn bij de gracht. Omdat we geen zin hadden om nat te worden hebben we het vanaf het dak van het girlsdormitory gekeken. Het was niet heel spectaculair en wij waren ook een van de weinigen die naar het vuurwerk gingen kijken.
17-04-2015
Na twee dagen op een rij mis gegrepen te hebben op een soort oliebolachtig ding voor het ontbijt, had ik besloten om vandaag om 6.30 te gaan ontbijten. Voor de gezelligheid gingen Amanda en Elke mee. De dag van vertrek komt steeds dichter bij en ik heb nog duizend dingen die ik nog één keer wil eten of doen. Zo wilden ik ook nog naar een boekpagoda aan de voet van de Mandalay hill. Dit is een pagoda met zo’n 600 kleine gebouwtjes en in elk gebouwtje is een bladzijde van het boek van Boeddha uitgeschreven. Dit hebben we gezellig gedaan met Ollie en Amanda en ik ben heel blij dat we dit nog hebben gedaan, want het was een heel mooi gezicht.
18-04-2015
Vanochtend met Amanda wezen ontbijten. Een hele gezellige ochtend gehad en voor we het wisten waren we al uren aan het kletsen. In de middag hebben Sharon en ik samen haar huurfiets teruggebracht. Dit was echt een heel avontuur, want het regende superhard! Ja dat lees je goed, het regende! Ik was zo blij en Sharon gelukkig ook, waardoor we heel vrolijk door de regen aan het fietsen waren.
19-04-2015
Onze laatste ochtend. Waarom is deze stage zo snel tot een einde gekomen? Onze laatste keer ontbijt bij het theehuis. We hadden een doos met koekjes voor de jongens van het theehuis gehaald en Yi Mon een brief in het Birmees voor ze laten schrijven, aangezien hun Engels niet zo goed is. De reactie was echt superlief. We hadden de koekjes en de brief aan een jongetje gegeven dat altijd heel blij was om ons te zien. Hij begon heel serieus met lezen en toen brak er een lach op zijn gezicht uit. Met de koekjes en de brief ging hij meteen naar de baas en de brief ging meteen rond. Na een laatste zwaai van ons zat het laatste ontbijt er voor ons op. Daarna onze laatste spullen ingepakt en naar het Golden House gegaan. Hier kregen we te horen dat we bij U Nayaka verwacht werden voor een afscheid. Hij bedankte ons voor onze lessen en gaf ons zelfs een afscheidscadeau. Nog een uur bij het Golden House gezeten, waar we een beetje met de kinderen geknuffeld hebben en voor we het wisten was het tijd om in de taxi te stappen. Op het vliegveld nog een mooi afscheid van Yi Mon, Cho cho en Taai taai en dan zit onze tijd er in Myanmar nu toch echt op. Eerst nog een paar dagen in Bangkok en dan zijn we weer in het koude Nederland.
Liefs,
Sacha
14-04-2015
De eerste dag van het waterfestival waarbij we in Myanmar zijn. Ik ben samen met Amanda en Ohmar (iemand van de Duitse organisatie) naar de gracht geweest. Hier staan alle podiums en is het grote feest eigenlijk. Ohmar heeft geregeld dat we op een podium konden en het was geweldig! We hebben heerlijk gedanst. In Myanmar heb je helemaal geen clubs en ze hebben hier ook eigenlijk nooit vakantie of iets in die trant, dus iedereen gaat nu gewoon los. Het is gewoon 4 dagen full on partyen. Op het podium kon je ook met een spuit de mensen in het publiek natspuiten en er werd ook met schuim gespoten. Iedereen vond het zo leuk dat we er waren. Ik heb ook geen andere witte mensen gezien en we zijn er heel de ochtend geweest. Na een hele tijd op het podium geweest te zijn waar ze gewoon een DJ hadden, zijn we naar een ander podium gelopen met echte optredens. We kenden de liedjes natuurlijk niet, want het was allemaal in het Birmees, maar we hebben geregeld dat we op een hele gezellige auto mee mochten rijden, want net als in Yangon kon je met de auto langs het podium rijden. Hier staat het verkeer alleen veel meer vast, waardoor je eigenlijk een hele tijd in de auto voor het podium staat en van de show kunt genieten.
Na een lunch zijn we met een aantal kinderen van het Golden House naar de gracht geweest. De oudere kinderen mochten zelf gaan, maar de kleintjes mochten alleen onder begeleiding van ons. Het was eigenlijk niet heel speciaal. Voor de kinderen is het erg druk en in de middag zijn er al veel dronken mensen die graag aandacht willen van de witte mensen. Toen ik terug op de school was nog een watergevecht gehad met een aantal jongens van het Golden House en dit vond ik eigenlijk veel leuker dan met ze naar de gracht gaan. Nog met een groepje uit eten geweest, want Elke was natuurlijk jarig en in de avond heel hard aan school gewerkt, want dat moet ook gebeuren.
15-04-2015
Vanochtend zijn we met een groepje weer naar het waterfestival geweest. In de ochtend is het naar mijn idee echt het leukst. Iedereen is nog redelijk nuchter en het is ook nog niet al te druk. Weer heerlijk gedanst en natuurlijk weer drijfnat thuisgekomen. Het is wel heel vermoeiend hoor het waterfestival. Ik snap niet hoe die mensen het 4 dagen volhouden, maar als je maar één keer in het jaar echt los kunt gaan, dan is het misschien anders.
16-04-2015
Vandaag is de laatste dag van het waterfestival. De mensen hebben nog wel langer vakantie, want vanavond is het officieel oud en nieuw, maar het gooien met water is afgelopen. Dit konden we natuurlijk niet zomaar voorbij laten gaan, dus ook vanochtend zijn we naar de gracht toe gegaan. Hier werden we uitgenodigd om met een truck mee te rijden. Deze rijden langs alle podia en je wordt helemaal natgespoten. Dit vonden wij heel leuk, dus hebben we natuurlijk gedaan. Na een tijdje werd het natspuiten alleen een beetje irritant, zeker als ze van die zware brandweerslangen gebruiken en je dus superhard raken. De truck zou doorrijden naar de U-Bein brug, maar wij moesten terug naar de school, want we moesten aan school werken. De man op de truck begreep ons helaas niet helemaal, want hij had bedacht dat wij meegingen en dat hij ons na de U-Bein brug weer zou afzetten bij de school. Voor we doorhadden dat we helemaal verkeerd reden (aangezien we allemaal kleine weggetjes namen, omdat de grote wegen lastig te begaan zijn met het waterfestival) bevonden we ons op een plek waar we geen idee hadden waar we heen moesten. De mensen waren zo aardig om een taxi voor ons te regelen. We moesten helaas wel ongeveer een half uur op de chauffeur wachten, waardoor we nog later thuiswaren. Maar we zijn weer veilig aangekomen op het PDO. Toen hebben we een tijdje aan school gewerkt en kwamen Sharons ouders langs om ons uit te nodigen om mee een ijsje te gaan eten met een aantal kinderen. Dit aanbod slaan we natuurlijk niet af en als je dan terugkomt is het ook wel heel aanlokkelijk om toch even met de kinderen mee te spelen met het water.
Vanwege oud en nieuw zou er om 12 uur vuurwerk zijn bij de gracht. Omdat we geen zin hadden om nat te worden hebben we het vanaf het dak van het girlsdormitory gekeken. Het was niet heel spectaculair en wij waren ook een van de weinigen die naar het vuurwerk gingen kijken.
17-04-2015
Na twee dagen op een rij mis gegrepen te hebben op een soort oliebolachtig ding voor het ontbijt, had ik besloten om vandaag om 6.30 te gaan ontbijten. Voor de gezelligheid gingen Amanda en Elke mee. De dag van vertrek komt steeds dichter bij en ik heb nog duizend dingen die ik nog één keer wil eten of doen. Zo wilden ik ook nog naar een boekpagoda aan de voet van de Mandalay hill. Dit is een pagoda met zo’n 600 kleine gebouwtjes en in elk gebouwtje is een bladzijde van het boek van Boeddha uitgeschreven. Dit hebben we gezellig gedaan met Ollie en Amanda en ik ben heel blij dat we dit nog hebben gedaan, want het was een heel mooi gezicht.
18-04-2015
Vanochtend met Amanda wezen ontbijten. Een hele gezellige ochtend gehad en voor we het wisten waren we al uren aan het kletsen. In de middag hebben Sharon en ik samen haar huurfiets teruggebracht. Dit was echt een heel avontuur, want het regende superhard! Ja dat lees je goed, het regende! Ik was zo blij en Sharon gelukkig ook, waardoor we heel vrolijk door de regen aan het fietsen waren.
19-04-2015
Onze laatste ochtend. Waarom is deze stage zo snel tot een einde gekomen? Onze laatste keer ontbijt bij het theehuis. We hadden een doos met koekjes voor de jongens van het theehuis gehaald en Yi Mon een brief in het Birmees voor ze laten schrijven, aangezien hun Engels niet zo goed is. De reactie was echt superlief. We hadden de koekjes en de brief aan een jongetje gegeven dat altijd heel blij was om ons te zien. Hij begon heel serieus met lezen en toen brak er een lach op zijn gezicht uit. Met de koekjes en de brief ging hij meteen naar de baas en de brief ging meteen rond. Na een laatste zwaai van ons zat het laatste ontbijt er voor ons op. Daarna onze laatste spullen ingepakt en naar het Golden House gegaan. Hier kregen we te horen dat we bij U Nayaka verwacht werden voor een afscheid. Hij bedankte ons voor onze lessen en gaf ons zelfs een afscheidscadeau. Nog een uur bij het Golden House gezeten, waar we een beetje met de kinderen geknuffeld hebben en voor we het wisten was het tijd om in de taxi te stappen. Op het vliegveld nog een mooi afscheid van Yi Mon, Cho cho en Taai taai en dan zit onze tijd er in Myanmar nu toch echt op. Eerst nog een paar dagen in Bangkok en dan zijn we weer in het koude Nederland.
Liefs,
Sacha
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
