Bananenbladenborden

Lieve allemaal,

28-02-2015
Vanwege de hitte zit uitslapen er niet in. Gelukkig gaat het opstaan me hier gemakkelijker af dan in Nederland, nog steeds niet fantastisch, maar wel ietsiepietsie makkelijker. Om de hitte voor te zijn besloten we om in de ochtend naar de Diamond Plaza te gaan. Een winkelcentrum waar de lokale bevolking nogal van onder de indruk is. Dus wij kwamen daar aan op onze fietsjes om half 9. Blijkt dat hij pas om 9 uur opengaat. En dan is opengaan nog heel figuurlijk, want de Birmesen zijn niet zo precies en kijken niet op een uurtje minder of meer. Vandaar dat er om tien uur nog steeds mensen binnenkwamen om hun winkel te openen. Het was voor deze maatstaven een heel modern winkelcentrum, maar niet echt heel bijzonder voor ons. Een beetje naar de winkels gekeken. We besloten om iets verder de straat in te rijden, want daar was het Golddiggers district. Geen idee wat het is, maar ik verwachte allemaal sieraadwinkels ofzo. Na een tijdje fietsen en nog steeds niets te zien dat ook maar een beetje het idee wekt dat we in een golddiggers district waren zijn we maar naar huis gereden. Natuurlijk met een hele omweg, want hoe rij je anders naar huis terwijl het 35 ◦C is.
Op de terugweg verloor Elke haar hoed, door een windvlaag. We stonden al aan de kant van de weg en Elke was op de voet op weg naar haar hoedje, maar hij lag midden op de weg. Gelukkig was er een aardige man met een taxifiets die de hoed ging halen. Of in ieder geval dat dachten we. Het leek alsof hij hem naar Elke ging brengen, maar toen reed hij snel de andere kant op. Dat is pech, hoed weg! Er stonden ook allemaal andere mensen die het hele tafereel meekregen en iedereen stond echt verbijsterd toe te kijken. Wij ook, want de Birmese mensen zijn normaal gesproken zo vriendelijk en hulpvaardig, maar dat was dit helaas een uitzondering. Ach ja als dit alles is dat we kwijtraken terwijl we in Myanmar zijn, dan ben ik heel blij.
Tussen de middag hebben we heel hard aan school gewerkt, want het is hier natuurlijk niet allemaal alleen maar uitstapjes en lol maken. Na heel veel geklier met het downloaden van de vacatures voor onze sollicitaties voor de afstudeerfase is het ons gelukt om ze bijna allemaal te bekijken en hebben we onze eerste sollicitatiebrieven kunnen schrijven.
In de avond gingen we naar de hindoeïstische tempel, waar we de vorige keer langsliepen. Het was echt zo leuk! Een fantastische ervaring. Terwijl de boeddhisten juist heel rustig zijn, gaan de hindoeïsten helemaal los. Er werd minstens 45 minuten continu op allemaal trommels geslagen. Toen ze eindelijk stopten was de stilte oorverdovend. In de tempel wordt zo veel wierrook gebruikt, dat je haast stikt als je binnen gaat staan. We moesten 3 keer om de tempel heen lopen, waarbij we de eerste keer wat water over ons hoofd moesten sprenkelen. Daarna kon je een vegetarische maaltijd krijgen. Met ons bananenblad als bord en rechterhand als bestek, hebben we heerlijke rijst met een tomatenchili gegeten. Als toetje nog een lekker stukje kokos of banaan en toen was de gezelligheid weer voorbij. Lena was ook gekomen met een paar vrouwen die ze tijdens het reizen had ontmoet. Een van deze vrouwen (Susan) ging naderhand nog gezellig met ons mee iets drinken. Susan komt uit Duitsland en heeft al vele maanden alleen door Myanmar gereisd. Hele aardige vrouw, jammer dat ze dinsdag alweer vertrekt.

01-03-2015
Vandaag was niet heel bijzonder. We zijn naar de Yankin hill geweest. Deze viel helaas erg tegen in vergelijking met de Mandalay hill. Het leukste van het uitstapje was de local bus die we namen om er te komen. Op de terugweg was er geen plek meer om te zitten dus mochten we achter op staan. Dat was wel echt superleuk. Gewoon al voor die ervaring zou ik naar de Yankin Hill gaan. Omdat we veel eerder terugkwamen dan verwacht konden we even weer goed aan school werken. In de avond zijn we weer naar de Yoga gegaan. Deze keer was het gelukt om ook Elke mee te krijgen. Ik vind het heel leuk, maar het is daarbinnen wel echt superwarm al stellen de oefeningen niet heel veel voor.

02-03-2015
Vandaag zouden we eigenlijk les geven in de bibliotheek, maar het is een of andere feestdag (farmersday), dus de bibliotheek was gesloten. Altijd leuk onverwacht een ochtendje vrij. Omdat we hier natuurlijk best een tijd zullen zijn willen we ook graag een paar keer in het weekend naar iets moois in de buurt, zoals Bagan en het Inlemeer. De weekenden die we willen gaan hebben we al gekozen en deze vrije ochtend leek ons een goede tijd om langs verschillende reisbureaus te gaan om te informeren hoe we er het beste heen kunnen.
In de avond zijn we samen met Lena en Susan uit eten geweest. Dit was de laatste avond van Susan in Myanmar, dus dat moest wel gevierd worden. Eerst gezellig iets gaan drinken op het skyterras. Jammer dat de bediening zo ontiegelijk slecht was. Vervolgens zijn we gaan eten bij de minglabar (een woordgrap van minglaba, dat betekend hallo). Echt superlekker gegeten en ze bleven ons maar meer brengen. Een goede laatste avond denk ik zo.

03-03-2015
Vanochtend was de graduation ceremonie van de fast track. Ik had een soort van diploma-uitreiking verwacht net als in Nederland, maar het waren allemaal optredens. Heel leuk, het was alleen jammer dat het in de zaal zo ontiegelijk warm was en stonk. Er waren ook erg veel optredens, waardoor het geheel meer dan 3 uur duurde. Onze les van het Golden House hadden we naar voren geplaatst, want er was om 3 uur een optreden van de kunstacademie en daar zouden we heen gaan met Nam Yee, haar vriendje en Lena. Terwijl we aan het lesgeven aan het Golden House werden we gevraagd om weg te gaan, want het klaslokaal moest klaargemaakt worden voor de examens morgen. Dat was wel even improviseren, maar gelukkig hebben ze in het Golden House zelf een aantal grote tafels staan, dus hebben we deze ruimte gebruikt. Ook heel grappig om dan de andere kinderen te zien staren en sommige komen er “stiekem” bij zitten.
Daarna dus meteen door naar het optreden van de kunstacademie. We vertrokken iets eerder, want dan konden we eerst naar de schilderijen en sculpturen kijken. Helaas betekende dit dat we op het heetst van de dag vertrokken. En het heetst van de dag is nu al 42 ⁰C. Ik wil niet weten hoe dat over een aantal weken is…
Het optreden was nogal teleurstellend. Zo begon het niet om 3 uur, maar om half 5, omdat de minister van Cultuur te laat was. Daarna kregen we een hele lange toespraak van hem en werden per leerling de diploma’s uitgedeeld. Ondertussen waren we al zo moe en hadden we zo’n honger dat we maar gegaan zijn (Nam Yee, haar vriendje en Lena waren al eerder gegaan). Nam Yee was er vorig jaar ook geweest en zei dat het toen heel leuk was, maar dit was toch iets heel anders..
’s Avonds zijn we nog wat wezen drinken met een hele groep van de vrijwilligers. Het was leuk om een keer met een grote groep iets te gaan doen, al krijg je dan toch vaak dat er onderling een heleboel gesprekjes vormen, waardoor je aan het einde eigenlijk alsnog niet iedereen gesproken hebt, maar was toch leuk voor de afwisseling.

04-03-2015
Vanwege een holiday (alweer! Echt ze hebben hier wekelijks een vrije dag zo ongeveer) was de bibliotheek gesloten. Gelukkig kwam een deel van onze groep wel opdagen, waardoor we in een andere ruimte les hebben gegeven. Jammer dat een deel van onze spullen in de bibliotheek lagen, waardoor we niet onze geplande lessen konden geven, maar moesten improviseren, maar daar leer je juist het meest van!
De rest van de dag was heel standaard; boodschappen gedaan, lunch les van het Golden House, gegeten en op tijd naar bed, want de afgelopen avonden hadden we telkens iets gepland en een rustig avondje op de kamer is ook wel eens fijn.

Liefs,
Sacha