Beauty and the beast
Door: Sacha
Blijf op de hoogte en volg Sacha
03 April 2015 | Myanmar, Mandalay
Lieve allemaal,
03-04-2015
De lessen van vandaag waren voornamelijk gewoon. We konden met de musical oefenen in de Mudita hall. Hier zal het optreden ook echt plaatsvinden, dus het was heel goed om hier alvast te oefenen. De kinderen zijn heel enthousiast en doen goed hun best, maar ze moeten wel leren dat ze bijvoorbeeld in de coulissen stil moeten zijn en zorgen dat ze op tijd klaarstaan voor hun scene etc. Oh en heel belangrijk en heel moeilijk: niet in de lach schieten! Zelfs als je met “tijgers” aan het “vechten” bent, als beest Gaston van het podium afrolt en zeker niet als je zegt ‘I love you’, waardoor de vloek verbroken wordt.
In de avond zijn we met Amanda uit eten geweest. Weer een hele gezellige avond met haar samen gehad. Dit weekend hebben we al een aantal dingen met haar gepland en we gaan misschien volgens weekend met haar naar Yangon! Het is nog even kijken met Sharon en haar ouders, aangezien die dan hier in Mandalay zijn, maar we zullen zien.
04-04-2015
Vanochtend met Sharon naar de dierentuin geweest, want als je drie maanden op een plek woont, moet je eigenlijk de dierentuin wel gezien hebben. Zelfs als je bang bent dat het niet erg diervriendelijk zal zijn. Dit was natuurlijk ook het geval. Te veel beesten in te kleine hokjes, maar we hebben toch een gezellige ochtend gehad. In de middag hadden we met Elke en Amanda afgesproken en zijn we gaan winkelen, want dit hadden we ook nog niet echt fatsoenlijk in Mandalay gedaan. Ook dit was heel gezellig, maar wel een hele uitdaging in de hitte. Amanda’s telefoon gaf aan dat het 40⁰C was, met een gevoelstemperatuur van 44⁰C. Nou zal ik je vertellen dat dat geen pretje is. Alhoewel we niet alles hebben wat we gehoopt hadden, hebben we wel allemaal iets leuks gevonden.
’s Avonds zijn we uit eten geweest met Yi Mon, Cho Cho en Taai Taai. Voordat we gingen eten hebben we een uitstapje voor volgende week gepland. Annemarie is vorig jaar in Mandalay geweest op de school en heeft voor haar verjaardag aan haar vrienden geld gevraagd, zodat wij iets leuks met de kinderen kunnen gaan doen. Dus nu gaan we volgende week dinsdag met de kinderen naar Pyin Oo Lwin. Eerst naar een mooie pagoda, vervolgens naar de kleine waterval, waar ze lekker kunnen zwemmen en we sluiten af met de botanische tuinen. Ik heb er echt veel zin in, maar roep het maar niet te hard, want het is nog een geheim voor de kinderen ;) Het uit eten was ook heel gezellig. Het is officieel ons afscheidsdiner aangezien volgende week alle restaurants dicht zijn i.v.m. het waterfestival en chocho zondag vertrok naar Yangon voor een bespreking. Toch wel gek dat het einde nu al zo dichtbij komt. Na het eten hadden Sharon en ik nog best wat energie, dus zijn we samen met Amanda wat wezen drinken.
05-04-2015
Vandaag op de scooter naar Sagaing geweest. Dit is een stadje zo’n 45 minuten van Mandalay vandaan. We gingen met zijn drieën op pad, Elke, Amanda en ik, want de ouders van Sharon komen vandaag aan en Sharon ging ze ophalen op het vliegveld. De tocht naar Sagaing vond ik heel mooi. Je reed de gehele tijd langs de rivier en moest ook met een grote brug de rivier over. In Sagaing raakten we een beetje verdwaald, maar hierdoor vonden we wel een hele leuke supergrote markt. Met de scooters hebben we de Sagaing Hill beklommen (een heuvel met een heleboel pagoda’s). Het laatste stuk moesten we helaas toch te voet doen.
In de avond zijn we uit eten geweest met de ouders van Sharon. Het was leuk om weer eens Nederlands te spreken met andere mensen dan Sharon en Elke. Ik vond het ook erg leuk om hun eerste reacties te horen en weer terug te denken aan mijn eerste indrukken van de dingen die ik nu zo normaal vind. Het leukste van heel de avond vond ik nog wel het einde. Een jongetje had ons de gehele avond bediend (en als ik zeg jongetje, dan bedoel ik jongetje. Ik gok zo’n 13 jaar oud). En de ouders van Sharon gaven een fooi, dus hij kwam met het wisselgeld en wij: “no, no, that’s for you.” En je zag zijn ogen echt groot worden en toen deed hij het snel in zijn zak. Later liep hij ook naar zijn collega toe waar hij vol ongeloof en enthousiasme vertelde wat er gebeurd was.
06-04-2015
Na een weekend het ongelooflijk warm te hebben gehad, was ik wel toe aan een verfrissende duik in het zwembad. Dit kon ik natuurlijk niet alleen doen, aangezien er een heleboel kinderen te staan springen om met mij mee te gaan. Gezellig met een jongetje wezen zwemmen en hij kon warempel zwemmen. Geen les gehad, maar hij aapte de bewegingen van de andere na en zo ging dat nog best aardig. Deze jongen kan best aardig Engels en ik vond het zo grappig toen hij zei: “This water is no good. It hurts my eyes.” Hihi, hij is natuurlijk niet gewend om te zwemmen in water met chloor. Probeer dat maar een uit te leggen aan iemand die een beetje Engels kan. Na nog gezellig samen ontbeten te hebben was het alweer tijd om les te gaan geven aan de etnische meiden.
07-04-2015
Vandaag zijn we met de kinderen van het Golden House een dagje naar Pyin Oo Lwin geweest. Annemarie heeft voor haar verjaardag geld gevraagd, zodat wij iets leuks met de kinderen konden gaan doen. Zij is vorig jaar zelf hier geweest en heeft ons door haar geweldige presentatie op de pabo ook enthousiast gemaakt voor het project, dus eigenlijk zijn we dankzij haar hier en het is geweldig dat ze ons nu deze kans gaf om een dagje iets leuks te doen met de kinderen. We gingen met twee busjes ernaartoe. En met busjes bedoel ik natuurlijk niet de bussen die wij kennen, maar weer zo’n soort truck waarin je achterin de laadbak zit. Daar gingen we dan. Ik zat met 24 andere achterin, maar ik blijf er versteld van staan hoe comfortabel het reizen is. Veel van de kinderen waren aan het slapen, wat echt een heel schattig beeld gaf aangezien ze helemaal door elkaar heen lagen. En die lag op die zijn buik en dan lag de ander weer bij iemand anders op zijn benen etc. Een grote hoop van slapende kinderen. Als eerste gingen we naar een hele mooie pagode. Na hier een kort rondje gelopen te hebben gingen we door naar de kleine waterval. Hier moest natuurlijk wel gezwommen worden. Heerlijk om met die kinderen in het water te ravotten en gewoon heerlijk om te zwemmen. Zo kwam het ook dat Sharon en ik ineens de laatste in het water waren. Het water was wel aan de koude kant. Arme kinderen, die zijn dat natuurlijk helemaal niet gewend en stonden helemaal te bibberen. Als afsluiting zijn we naar de botanische tuinen geweest, waar we eerst gezamenlijk geluncht hebben en vervolgens in groepjes zijn rondlopen. De terugreis was weer aardig hetzelfde als de heenweg, aangezien een heleboel kinderen moe waren van de hele dag bezig zijn.
08-04-2014
We hebben vandaag veel met de kinderen gedaan. Na mijn laatste echte les met de etnical girls (morgen gaan we als afscheid een ijsje eten) zijn Sharon en ik met twee meiden van het Golden House naar de supermarkt gegaan. We hebben gewoon geluncht met de vrijwilligers en hiephiephoera Ollie is terug. We zijn meteen gezellig na de lunch koffie gaan drinken bij hem. In de middag goed geoefend voor de musical, want morgen is de generale en daarna is al de voorstelling. Uit eten geweest met de vrijwilligers als afscheid voor Leaha, Lisa en eigenlijk ook al Lena. Wat een boel afscheid moeten we de komende dagen nemen. De avond doorgebracht in het Golden House. Voordat we vertrokken hebben we van onze pabo vriendinnetjes een boekje gekregen en we laten nu iedereen die we hier ontmoet hebben erin schrijven. Ik ben al een heel eind, maar heb helaas ook nog maar 12 pagina’s over. Ik weet niet of het lukt om iedereen erin te krijgen, maar dat laat alleen maar zien hoeveel nieuwe mensen we hier hebben ontmoet.
09-04-2015
Vanochtend zijn Sharon en ik met twee jongetjes wezen zwemmen en nadat we terug waren besefte ik me dat dat de laatste keer was, want morgen is de musical en vertrek ik voor het weekend naar Yangon. Als ik terugkom begint het waterfestival en is het zwembad gesloten. Heel jammer, want ik vond het altijd heel gezellig om met de kinderen te gaan zwemmen en volgens mij vonden de kinderen het ook altijd heel leuk.
10-04-2015
Vandaag was de grote dag: Sharons verjaardag! En de musical natuurlijk. We begonnen al vroeg met het klaarmaken van alles en de kinderen wilden nog graag een keer de musical doorlopen. Deze toewijding wilden wij natuurlijk niet in de weg staan en een keer oefenen kan natuurlijk nooit kwaad. Uiteindelijk was de tijd aangebroken om met het echte optreden te beginnen en ze hebben het zo goed gedaan. Wat was ik trots en wat hebben we een positieve reacties gehad! Meteen de zaal opgeruimd en voor we het wisten was het alweer tijd om met een groepje van de vrijwilligers gezellig te gaan lunchen voor Sharons verjaardag. Snel de laatste spullen gepakt voor Yangon en met de taxi naar het vliegveld. Met zijn drieën op het vliegtuig gestapt (Amanda, Elke en ik) en voor we het wisten waren we in Yangon. Een taxi geregeld, wat nog best een gedoe was, want blijkbaar waren er meerdere hotels met dezelfde naam, dus ze vroegen of we 1, 2 of 3 bedoelden en we hadden echt geen idee. Gelukkig alles weten op te lossen en veilig en wel aangekomen in ons hotel. We vergingen ondertussen van de honger, dus hebben lekker wat gegeten. Ook werd de buurt meteen verkend en hebben we op een terrasje wat gedronken.
11-04-2015
Aan het einde van de straat van ons hotel staat een pagode. Dit vonden we een mooi begin voor onze toeristische route. Nadat we deze bekeken hadden zijn we doorgelopen naar een andere grote pagode. Het leuke hiervan was dat we ons ook heel erg hebben laten leiden door wat we zagen. Zo hebben we over een marktje gelopen, zijn we bij een theehuis wat gaan eten, omdat we zagen dat ze voor het theehuis iets heel interessants aan het maken waren, dus voordat we de pagode bereikt hadden was het al een hele tijd later. Na ons bezoekje nog naar een paar dingen gekeken, maar toch wel aardig rechtoe rechtaan naar huis gelopen, aangezien het al zo warm was, dat we echt uit de zon moesten en na een hele ochtend en middag lopen ook wel toe waren aan wat rust. ’s Avonds zijn we via een markt naar de 19th street gelopen. Deze straat wordt in de avond afgesloten voor auto’s en er zijn allemaal restaurantjes/kroegjes, waar veel jeugd op afkomt (en veel toeristen). Hier gezellig gezeten.
12-04-2015
Na gisteren veel te voet gedaan te hebben, was het vandaag tijd om bezienswaardigheden verder van huis te gaan bekijken, dus we zijn in de taxi gestapt en naar de grootste pagode van Yangon gereden. Wauw wat een indrukwekkend complex. Ernaast ligt het people’s park en we besloten om hier ook langs te gaan. Heerlijk vond ik het daar. Lekker groen en we waren in een hele vrolijke bui, waardoor het nog gezelliger werd. Door naar de grootste liggende Boeddha in Myanmar (meer dan 65 meter!). We hadden nog een aantal andere dingen op de planning staan, maar het was ondertussen al heel warm en de taxichauffeur kon het ook niet vinden, waardoor we een beetje rondjes aan het rijden waren. We hebben het toen maar opgegeven en zijn lekker naar het hotel gegaan om uit te rusten. ’s Avonds weer naar de 19th street, waar we een Amerikaan uitnodigden om bij ons tafeltje aan te schuiven, aangezien hij alleen zat. Hier heel gezellig mee gekletst en de Australiër aan het tafeltje naast ons kwam ook gezellig meekletsen en voor we het wisten was het alweer aardig laat.
13-04-2015:
Vandaag was het begin van het waterfestival!!! Wat heb ik daar naar uitgekeken. We hadden ons helaas verslapen, maar waren nog steeds vroeg genoeg onderweg. We waren de straat nog niet uit of de eerste emmers waren al over ons heen gegooid. Ook werden we uitgenodigd om aan te schuiven bij het officiële (?) eten. In supergrote pannen werd een soort bonensoep klaargemaakt, waar vervolgens heel de buurt van kwam eten. We zijn doorgelopen naar het podium, waar al aardig wat mensen stonden. Het was daar echt supergezellig. De Birmezen zijn niet heel feesterig. De meeste stonden gewoon rustig te kijken naar de optredens, maar een aantal waren er aan het dansen en wij deden daar natuurlijk vrolijk aan mee. Je wordt er echt drijfnat. Ze hebben allemaal brandweerslangen en spoeiers waarmee ze iedereen natspuiten. Voor het podium is een lege strook en hier konden auto’s langsrijden. Dit waren voornamelijk trucks met achterop dansende mensen. Wij geregeld dat we ook op zo’n auto langs konden rijden. Ook een fantastische ervaring. Voor we het wisten was het alweer tijd om terug naar het hotel te gaan, want we moesten onszelf eerst even uitwringen voor we naar het vliegveld gingen.
Liefs,
Sacha
03-04-2015
De lessen van vandaag waren voornamelijk gewoon. We konden met de musical oefenen in de Mudita hall. Hier zal het optreden ook echt plaatsvinden, dus het was heel goed om hier alvast te oefenen. De kinderen zijn heel enthousiast en doen goed hun best, maar ze moeten wel leren dat ze bijvoorbeeld in de coulissen stil moeten zijn en zorgen dat ze op tijd klaarstaan voor hun scene etc. Oh en heel belangrijk en heel moeilijk: niet in de lach schieten! Zelfs als je met “tijgers” aan het “vechten” bent, als beest Gaston van het podium afrolt en zeker niet als je zegt ‘I love you’, waardoor de vloek verbroken wordt.
In de avond zijn we met Amanda uit eten geweest. Weer een hele gezellige avond met haar samen gehad. Dit weekend hebben we al een aantal dingen met haar gepland en we gaan misschien volgens weekend met haar naar Yangon! Het is nog even kijken met Sharon en haar ouders, aangezien die dan hier in Mandalay zijn, maar we zullen zien.
04-04-2015
Vanochtend met Sharon naar de dierentuin geweest, want als je drie maanden op een plek woont, moet je eigenlijk de dierentuin wel gezien hebben. Zelfs als je bang bent dat het niet erg diervriendelijk zal zijn. Dit was natuurlijk ook het geval. Te veel beesten in te kleine hokjes, maar we hebben toch een gezellige ochtend gehad. In de middag hadden we met Elke en Amanda afgesproken en zijn we gaan winkelen, want dit hadden we ook nog niet echt fatsoenlijk in Mandalay gedaan. Ook dit was heel gezellig, maar wel een hele uitdaging in de hitte. Amanda’s telefoon gaf aan dat het 40⁰C was, met een gevoelstemperatuur van 44⁰C. Nou zal ik je vertellen dat dat geen pretje is. Alhoewel we niet alles hebben wat we gehoopt hadden, hebben we wel allemaal iets leuks gevonden.
’s Avonds zijn we uit eten geweest met Yi Mon, Cho Cho en Taai Taai. Voordat we gingen eten hebben we een uitstapje voor volgende week gepland. Annemarie is vorig jaar in Mandalay geweest op de school en heeft voor haar verjaardag aan haar vrienden geld gevraagd, zodat wij iets leuks met de kinderen kunnen gaan doen. Dus nu gaan we volgende week dinsdag met de kinderen naar Pyin Oo Lwin. Eerst naar een mooie pagoda, vervolgens naar de kleine waterval, waar ze lekker kunnen zwemmen en we sluiten af met de botanische tuinen. Ik heb er echt veel zin in, maar roep het maar niet te hard, want het is nog een geheim voor de kinderen ;) Het uit eten was ook heel gezellig. Het is officieel ons afscheidsdiner aangezien volgende week alle restaurants dicht zijn i.v.m. het waterfestival en chocho zondag vertrok naar Yangon voor een bespreking. Toch wel gek dat het einde nu al zo dichtbij komt. Na het eten hadden Sharon en ik nog best wat energie, dus zijn we samen met Amanda wat wezen drinken.
05-04-2015
Vandaag op de scooter naar Sagaing geweest. Dit is een stadje zo’n 45 minuten van Mandalay vandaan. We gingen met zijn drieën op pad, Elke, Amanda en ik, want de ouders van Sharon komen vandaag aan en Sharon ging ze ophalen op het vliegveld. De tocht naar Sagaing vond ik heel mooi. Je reed de gehele tijd langs de rivier en moest ook met een grote brug de rivier over. In Sagaing raakten we een beetje verdwaald, maar hierdoor vonden we wel een hele leuke supergrote markt. Met de scooters hebben we de Sagaing Hill beklommen (een heuvel met een heleboel pagoda’s). Het laatste stuk moesten we helaas toch te voet doen.
In de avond zijn we uit eten geweest met de ouders van Sharon. Het was leuk om weer eens Nederlands te spreken met andere mensen dan Sharon en Elke. Ik vond het ook erg leuk om hun eerste reacties te horen en weer terug te denken aan mijn eerste indrukken van de dingen die ik nu zo normaal vind. Het leukste van heel de avond vond ik nog wel het einde. Een jongetje had ons de gehele avond bediend (en als ik zeg jongetje, dan bedoel ik jongetje. Ik gok zo’n 13 jaar oud). En de ouders van Sharon gaven een fooi, dus hij kwam met het wisselgeld en wij: “no, no, that’s for you.” En je zag zijn ogen echt groot worden en toen deed hij het snel in zijn zak. Later liep hij ook naar zijn collega toe waar hij vol ongeloof en enthousiasme vertelde wat er gebeurd was.
06-04-2015
Na een weekend het ongelooflijk warm te hebben gehad, was ik wel toe aan een verfrissende duik in het zwembad. Dit kon ik natuurlijk niet alleen doen, aangezien er een heleboel kinderen te staan springen om met mij mee te gaan. Gezellig met een jongetje wezen zwemmen en hij kon warempel zwemmen. Geen les gehad, maar hij aapte de bewegingen van de andere na en zo ging dat nog best aardig. Deze jongen kan best aardig Engels en ik vond het zo grappig toen hij zei: “This water is no good. It hurts my eyes.” Hihi, hij is natuurlijk niet gewend om te zwemmen in water met chloor. Probeer dat maar een uit te leggen aan iemand die een beetje Engels kan. Na nog gezellig samen ontbeten te hebben was het alweer tijd om les te gaan geven aan de etnische meiden.
07-04-2015
Vandaag zijn we met de kinderen van het Golden House een dagje naar Pyin Oo Lwin geweest. Annemarie heeft voor haar verjaardag geld gevraagd, zodat wij iets leuks met de kinderen konden gaan doen. Zij is vorig jaar zelf hier geweest en heeft ons door haar geweldige presentatie op de pabo ook enthousiast gemaakt voor het project, dus eigenlijk zijn we dankzij haar hier en het is geweldig dat ze ons nu deze kans gaf om een dagje iets leuks te doen met de kinderen. We gingen met twee busjes ernaartoe. En met busjes bedoel ik natuurlijk niet de bussen die wij kennen, maar weer zo’n soort truck waarin je achterin de laadbak zit. Daar gingen we dan. Ik zat met 24 andere achterin, maar ik blijf er versteld van staan hoe comfortabel het reizen is. Veel van de kinderen waren aan het slapen, wat echt een heel schattig beeld gaf aangezien ze helemaal door elkaar heen lagen. En die lag op die zijn buik en dan lag de ander weer bij iemand anders op zijn benen etc. Een grote hoop van slapende kinderen. Als eerste gingen we naar een hele mooie pagode. Na hier een kort rondje gelopen te hebben gingen we door naar de kleine waterval. Hier moest natuurlijk wel gezwommen worden. Heerlijk om met die kinderen in het water te ravotten en gewoon heerlijk om te zwemmen. Zo kwam het ook dat Sharon en ik ineens de laatste in het water waren. Het water was wel aan de koude kant. Arme kinderen, die zijn dat natuurlijk helemaal niet gewend en stonden helemaal te bibberen. Als afsluiting zijn we naar de botanische tuinen geweest, waar we eerst gezamenlijk geluncht hebben en vervolgens in groepjes zijn rondlopen. De terugreis was weer aardig hetzelfde als de heenweg, aangezien een heleboel kinderen moe waren van de hele dag bezig zijn.
08-04-2014
We hebben vandaag veel met de kinderen gedaan. Na mijn laatste echte les met de etnical girls (morgen gaan we als afscheid een ijsje eten) zijn Sharon en ik met twee meiden van het Golden House naar de supermarkt gegaan. We hebben gewoon geluncht met de vrijwilligers en hiephiephoera Ollie is terug. We zijn meteen gezellig na de lunch koffie gaan drinken bij hem. In de middag goed geoefend voor de musical, want morgen is de generale en daarna is al de voorstelling. Uit eten geweest met de vrijwilligers als afscheid voor Leaha, Lisa en eigenlijk ook al Lena. Wat een boel afscheid moeten we de komende dagen nemen. De avond doorgebracht in het Golden House. Voordat we vertrokken hebben we van onze pabo vriendinnetjes een boekje gekregen en we laten nu iedereen die we hier ontmoet hebben erin schrijven. Ik ben al een heel eind, maar heb helaas ook nog maar 12 pagina’s over. Ik weet niet of het lukt om iedereen erin te krijgen, maar dat laat alleen maar zien hoeveel nieuwe mensen we hier hebben ontmoet.
09-04-2015
Vanochtend zijn Sharon en ik met twee jongetjes wezen zwemmen en nadat we terug waren besefte ik me dat dat de laatste keer was, want morgen is de musical en vertrek ik voor het weekend naar Yangon. Als ik terugkom begint het waterfestival en is het zwembad gesloten. Heel jammer, want ik vond het altijd heel gezellig om met de kinderen te gaan zwemmen en volgens mij vonden de kinderen het ook altijd heel leuk.
10-04-2015
Vandaag was de grote dag: Sharons verjaardag! En de musical natuurlijk. We begonnen al vroeg met het klaarmaken van alles en de kinderen wilden nog graag een keer de musical doorlopen. Deze toewijding wilden wij natuurlijk niet in de weg staan en een keer oefenen kan natuurlijk nooit kwaad. Uiteindelijk was de tijd aangebroken om met het echte optreden te beginnen en ze hebben het zo goed gedaan. Wat was ik trots en wat hebben we een positieve reacties gehad! Meteen de zaal opgeruimd en voor we het wisten was het alweer tijd om met een groepje van de vrijwilligers gezellig te gaan lunchen voor Sharons verjaardag. Snel de laatste spullen gepakt voor Yangon en met de taxi naar het vliegveld. Met zijn drieën op het vliegtuig gestapt (Amanda, Elke en ik) en voor we het wisten waren we in Yangon. Een taxi geregeld, wat nog best een gedoe was, want blijkbaar waren er meerdere hotels met dezelfde naam, dus ze vroegen of we 1, 2 of 3 bedoelden en we hadden echt geen idee. Gelukkig alles weten op te lossen en veilig en wel aangekomen in ons hotel. We vergingen ondertussen van de honger, dus hebben lekker wat gegeten. Ook werd de buurt meteen verkend en hebben we op een terrasje wat gedronken.
11-04-2015
Aan het einde van de straat van ons hotel staat een pagode. Dit vonden we een mooi begin voor onze toeristische route. Nadat we deze bekeken hadden zijn we doorgelopen naar een andere grote pagode. Het leuke hiervan was dat we ons ook heel erg hebben laten leiden door wat we zagen. Zo hebben we over een marktje gelopen, zijn we bij een theehuis wat gaan eten, omdat we zagen dat ze voor het theehuis iets heel interessants aan het maken waren, dus voordat we de pagode bereikt hadden was het al een hele tijd later. Na ons bezoekje nog naar een paar dingen gekeken, maar toch wel aardig rechtoe rechtaan naar huis gelopen, aangezien het al zo warm was, dat we echt uit de zon moesten en na een hele ochtend en middag lopen ook wel toe waren aan wat rust. ’s Avonds zijn we via een markt naar de 19th street gelopen. Deze straat wordt in de avond afgesloten voor auto’s en er zijn allemaal restaurantjes/kroegjes, waar veel jeugd op afkomt (en veel toeristen). Hier gezellig gezeten.
12-04-2015
Na gisteren veel te voet gedaan te hebben, was het vandaag tijd om bezienswaardigheden verder van huis te gaan bekijken, dus we zijn in de taxi gestapt en naar de grootste pagode van Yangon gereden. Wauw wat een indrukwekkend complex. Ernaast ligt het people’s park en we besloten om hier ook langs te gaan. Heerlijk vond ik het daar. Lekker groen en we waren in een hele vrolijke bui, waardoor het nog gezelliger werd. Door naar de grootste liggende Boeddha in Myanmar (meer dan 65 meter!). We hadden nog een aantal andere dingen op de planning staan, maar het was ondertussen al heel warm en de taxichauffeur kon het ook niet vinden, waardoor we een beetje rondjes aan het rijden waren. We hebben het toen maar opgegeven en zijn lekker naar het hotel gegaan om uit te rusten. ’s Avonds weer naar de 19th street, waar we een Amerikaan uitnodigden om bij ons tafeltje aan te schuiven, aangezien hij alleen zat. Hier heel gezellig mee gekletst en de Australiër aan het tafeltje naast ons kwam ook gezellig meekletsen en voor we het wisten was het alweer aardig laat.
13-04-2015:
Vandaag was het begin van het waterfestival!!! Wat heb ik daar naar uitgekeken. We hadden ons helaas verslapen, maar waren nog steeds vroeg genoeg onderweg. We waren de straat nog niet uit of de eerste emmers waren al over ons heen gegooid. Ook werden we uitgenodigd om aan te schuiven bij het officiële (?) eten. In supergrote pannen werd een soort bonensoep klaargemaakt, waar vervolgens heel de buurt van kwam eten. We zijn doorgelopen naar het podium, waar al aardig wat mensen stonden. Het was daar echt supergezellig. De Birmezen zijn niet heel feesterig. De meeste stonden gewoon rustig te kijken naar de optredens, maar een aantal waren er aan het dansen en wij deden daar natuurlijk vrolijk aan mee. Je wordt er echt drijfnat. Ze hebben allemaal brandweerslangen en spoeiers waarmee ze iedereen natspuiten. Voor het podium is een lege strook en hier konden auto’s langsrijden. Dit waren voornamelijk trucks met achterop dansende mensen. Wij geregeld dat we ook op zo’n auto langs konden rijden. Ook een fantastische ervaring. Voor we het wisten was het alweer tijd om terug naar het hotel te gaan, want we moesten onszelf eerst even uitwringen voor we naar het vliegveld gingen.
Liefs,
Sacha
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
