Pyin Oo Lwin en Bagan

Lieve allemaal,

07-03-2015
Vandaag zijn we naar Pyin Oo Lwin gegaan. We gingen met zijn 5en: Lena, Lisa (een vrijwilliger uit de Verenigde Staten) en wij drieën. Billy, een leerkracht van de fast track klassen, was zo aardig om ons weg te brengen. Samen met zijn moeder (die familie ging opzoeken) en zijn vriendin zijn we de 2 uur durende reis aangegaan. Gezellig zo met zijn 8en in de auto. Zeker als de chauffeur ervan houdt om heel hard muziek te draaien en deze muziek zo’n 5 jaar geleden bekend was in Nederland, waardoor we er een heleboel mee konden zingen. Eenmaal aangekomen in Pyin Oo Lwin en nadat we Billy’s moeder hadden afgezet, hebben hij en zijn vriendin ons heel de dag als gids overal naartoe gebracht. Heel lief van ze. Zo hebben ze ons als eerste een waterval laten zien. Het was geen hele grote waterval, maar ik vond het echt super daar. Er waren kinderen in het meer ervoor aan het zwemmen, het was er lekker koel en al bij al hing er gewoon een heerlijke sfeer. Hier hebben we dan ook een hele tijd van genoten, door gewoon aan de waterkant te zitten en naar de spelende kinderen te kijken. Daarna zijn we naar de botanische tuinen geweest. Deze vond ik ook prachtig. Al vermaak ik mij prima in Mandalay. Ik ben en blijf een dorpsmeisje en kan een goede dosis groen af en toe zeer waarderen. Hier hebben we een hele tijd rondgelopen en voor we het wisten was het tijd voor Billy om weer naar huis te gaan. Wij werden netjes weer bij ons hotel afgezet, waar we even konden uitrusten om vervolgens het stadje in te gaan om iets te eten te zoeken. In het hotel ontmoetten we David. Dit is een jongen uit Schotland die samen met zijn vriendin aan het rondtrekken is door Myanmar. Zijn vriendin was helaas ziek, maar hij is gezellig met ons mee geweest uit eten en gezellig daarna nog mee iets wezen drinken.

08-03-2015
Na een nachtje slapen in het hotel, waarbij ons “eigen” bed toch wel heel erg gemist werd. Gingen we op pad naar een hotel waar vroeger de Engelse (Myanmar, was een kolonie van Engeland en de Engelsen gingen vaak tijdens de hete periode naar Pyin Oo Lwin, aangezien dit in de bergen ligt en daardoor koeler is, hierdoor kun je de Engelse invloed nog erg merken aan de huizen die er staan) heen gingen om zich te vermaken. Dit was helaas nogal lastig te vinden. De twee kaarten (een uit onze gids en een van het hotel) die niet overeen kwamen hielpen helaas ook niet mee. Gelukkig kwamen we tijdens het zoeken een hele mooie Chinese tempel tegen waar we even konden kijken en uitrusten. Toen we het hotel eindelijk hadden gevonden na 3 uur in de hitte te hebben gelopen (gelukkig niet zo warm als in Mandalay, want dan had ik het nooit volgehouden), bleek dat het gesloten was in verband met reconstructies die pas klaar zouden zijn in 2017. Een beetje een domper, maar het was een mooi gebouw en zo zijn we wel weer de dag doorgekomen. We hebben na een lunch onze tassen opgehaald bij het hotel en zijn met de bus terug gegaan naar Mandalay. Dit was natuurlijk ook een ervaring op zichzelf, want met zijn 15en in zo’n kleine bus is niet echt een pretje. Gelukkig stopten hij onderweg een aantal keer en stapten er mensen uit, waardoor het steeds rustiger werd. Weer veilig aangekomen in Mandalay moesten we nog een heel stuk lopen om weer bij de school te komen, maar onder het genot van een ijsje, dat we zeker wel verdiend hadden, is ook dat ons gelukt.


10-03-2015
Na de gebruikelijke les in de ochtend aan de Etnical Girls gingen Elke en ik op pad naar het reisbureau om de bus naar Bagan voor dit weekend te regelen. Dit ging eigenlijk heel gemakkelijk en voor we het wisten stonden we weer buiten met onze plannen voor dit weekend geregeld.
Het gekke was dat er sinds het weekend dat we weg waren een heleboel jongens van het Golden House monnik zijn geworden. Heel gek om ineens kinderen te zien die eerst gewoon normaal waren als monnik. Bij sommige kinderen moest ik ook echt twee keer kijken voor ik ze herkenden.
In de avond zijn we met een hele groep van de vrijwilligers naar de marionetten geweest. Dit is een typisch Birmees iets. Aan het begin vertelden ze ons dat het in Myanmar normaal is om een voorstelling van marionetten de gehele nacht te laten duren. Dit hebben ze ons gelukkig bespaard, want de voorstelling duurde maar een uurtje. Bij het grootste gedeelte werd er niet gepraat en de voorstelling bestond uit allemaal kleine scènes met een mini verhaaltje dat vertelt werd door de bewegingen en muziek. Het was erg leuk gedaan. Na de voorstelling gingen we met de gehele groep nog wat drinken. Leuk om zo’n uitstapje te hebben met een groot deel van de vrijwilligers.

11-03-2015
Na de gebruikelijke lessen en routine zijn we vanavond weer eens gezellig naar het Golden House geweest. Veel avonden zijn al vol gepland met uitstapjes in het weekend, iets drinken met andere vrijwilligers en af en toe een rustavond is ook altijd welkom. Voor ons afscheid in Nederland hebben we van onze lieve pabo vriendinnetjes een boekje gekregen waar iedereen een stukje in had geschreven. Tijdens mijn afscheidsfeest heb ik andere vrienden er ook in laten schrijven. Het idee is om de mensen die we hier ontmoeten er ook in te laten schrijven, dus daar zijn we gisteren aan begonnen. Heel leuk, maar we mogen nog wel een aantal avonden terugkomen, want het duurt wel lang per persoon. Dat is alleen maar goed, want dat doen ze tenminste hun best en kliederen ze er niet zomaar iets in.

13-03-2015
Voor het weekend hebben we weer een uitstapje gepland. We vertrekken om 5 uur met de bus naar Bagan. Vandaar dat we de les van het Golden House een uur naar voren hebben gezet. Jammer dat we per se deze les meteen weg moesten, want tijdens de les waren de kinderen hun eigen boek aan het maken. Ze vonden het in het begin maar lastig, maar aan het einde zaten ze er zo in dat er hevig geprotesteerd werd toen we zeiden dat het tijd was om op te ruimen. Normaal gesproken zou ik de kinderen lekker hebben laten doorwerken, maar we moesten nu echt weg. Vandaar dat we er maandag mee verder gaan.
De busreis verliep eigenlijk heel soepel. Het was een gewoon busje en wij hadden geluk, want we zaten vooraan, waardoor we extra veel beenruimte hadden. De reis duurde 4 uur, maar doordat er nog andere mensen moesten worden opgehaald en we tussendoor gestopt zijn voor avondeten, waren we pas om half 11 bij ons guest house. Het leek een aardig standaard guest house, maar we werden toch nog verrast door drie dode kakkerlakken in onze kamer en één levende. Gelukkig wisten Sharon en Elke dat je een kakkerlak niet dood mag trappen, want dan komen er meteen nieuwe kakkerlakken uit het lijk van de oude, dus hebben we hem naar buiten weten te jagen. Hierdoor ga je natuurlijk niet al te lekker slapen, maar toch nog een goede nachtrust gehad.

14-03-2015
Vanwege de hitte besloten we om vandaag om 6.30 op te staan, zodat we zodra het ontbijt openging (7 uur) wij meteen zouden klaarstaan. Hierdoor zaten we al heel vroeg op onze gehuurde elektrische fietsen. Ja dat lees je goed. Heel veel toeristen lenen in Bagan een elektrische fiets. En het is eigenlijk gewoon een scootertje met fietspedalen die je kunt gebruiken voor het geval de batterij leeg is. De vlakte rond de stad is bezaaid met pagoden. Verspreid over een oppervlakte van 40 km² vind je 2200 min of meer intacte tempels en pagodes en meer dan 2000 ruïnes. Je begrijpt dat dit nogal een indrukwekkend beeld geeft. Dankzij de elektrische fietsen konden we gemakkelijk in het gebied van tempel naar tempel rijden. Het was echt heerlijk met onze fietsjes. De wind in het haar, met als uitzicht allemaal verschillende pagodes en tempels. Bagan is wel een echte toeristentrekker. Er wordt hier ook vaak gezegd dat je Myanmar niet hebt gezien als je Bagan niet hebt gezien en daar sluit ik me helemaal bij aan. Deze ervaring raad ik echt aan iedereen aan. We hebben eerst een ronde gereden waarbij we naar elke pagode gingen die er mooi uitzag. Ondertussen waren we ook aan het zoeken naar een mooie plek om de zonsopgang te kijken, want dit was ons aangeraden door mensen die er al zijn geweest. Na een lekkere lunch bij een theehuis gingen we op zoek naar de rivier, want Bagan ligt aan dezelfde rivier als Mandalay (Ayeyarwady). Het is ook mogelijk om met de boot te gaan en dit zou erg mooi zijn, maar was voor ons helaas een te lange reis, aangezien wij maandag weer voor de klas moeten staan. Het was heerlijk om even bij de rivier te staan en naar de spelende kinderen te kijken. Tot onze grote verassing vonden we een boom vol met vleermuizen. En als ik zeg vol, dan bedoel ik ook echt vol. Toen we een beetje verder keken, bleek dat er meerdere bomen waren. Een aardige man heeft ons een beetje informatie gegeven over de vleermuizen. Blijkt dat ze de vleermuizen ook eten. Ze hadden alleen geen geweren, maar slaan ze uit de lucht. Ik was best benieuwd hoe dat zou smaken en eruit zou zien, maar hij had nu niets. Het was ondertussen al 3 uur en we waren erg moe na een hele dag heel Bagan af reizen, dus zijn even teruggegaan naar het hotel om uit te rusten. Daarna hebben we nog verder gezocht naar een goede plek om de zonsopgang te kijken. Dit was tijdens de zonsondergang, dus die hebben we ook meteen gekeken. Helaas was het te mistig en verdween de zon niet achter de horizon, maar achter de mist… Lekker gegeten in een van de toeristische restaurants. Waar we heel lang met een hele aardige Schotse vrouw hebben gepraat. Voor we het wisten was het weer tijd om naar bed te gaan, want morgen moeten we op 5 uur op, zodat we op tijd zijn voor de zonsopkomst.

15-03-2015
De wekker ging vanochtend echt belachelijk vroeg en het opstaan was dan ook niet makkelijk. Gelukkig kwam al snel de energie op gang. Op onze scootertjes gingen we naar een grote tempel, waar je heel mooi de zonsopgang kunt zien. Dit viel helaas ook een beetje tegen. Er was weer erg veel mist en de zon verscheen langzaam aan de hemel i.p.v. dat hij echt achter de horizon vandaan kwam. Toch gaf het een heel mooi gezicht met het licht en alle luchtballonnen. Ballonnentochten bij zonsopgang zijn erg populair in Bagan. Ik denk dat het vanuit de luchtballonnen een erg mooi plaatje is, maar ook vanaf de grond is het erg mooi en zeker de luchtballonnen geven het net iets extra’s. Na een hele tijd gekeken te hebben, besloten we te gaan eten bij een theehuis. Heerlijk ontbeten, want ze weten hier goed ontbijt te maken met een soort driehoekige loempia’s, broodjes bapao en heerlijke oliebolachtige lekkernijen. Toevallig was er naast het theehuis een heel leuk klein marktje, waar we een hele tijd hebben gekeken. Het was echt een lokaal marktje en we hebben er ook geen andere toeristen gezien. Dit in tegenstelling tot een andere markt waar we later naartoe zijn gereden, waar je overal toeristen tegenkwam en de kraampjes en mensen ook erg gericht waren op de toeristen. We hebben nog een aantal tempels bezocht en zijn zelf nog naar een bejaardenhuis geweest om te kijken hoe het er daar aan toe gaat. Het zag er netjes uit en de mensen vonden het erg leuk dat we even langskwamen. Om 3 uur werden we weer opgehaald of in ieder geval dat zeiden ze, maar ze waren er uiteindelijk om kwart voor 4. We hadden weer hetzelfde soort busje en dezelfde plekken (olé, veel beenruimte). En voor we het wisten zat onze tijd in Bagan er alweer op. Het was een onvergetelijke ervaring.

Liefs,
Sacha